< Reisverslagen pagina 3 Reisverslagen pagina 1 >
Turkije: Het land van de vriendelijkheid, de glimlach en van de chai!....thee dus! Als we koud en verkleumd aankomen op een benzinestation (en ja, hoog in de bergen in Turkije is het heeeeeel koud en verkleum je dus helaas weer, en heeft de handvatverwarming weer aangestaan!) maar goed, dan komen we dus verkleumd aan en dan krijgen we direct, en met een vriendelijke glimlach, dus chai aangeboden, heerlijk warm. Wil je een kamer boeken in een hotel, en je bent nog niet eens ingecheckt....."chai?" Heb je gegeten, "chai?" Sta je te schuilen voor de regen (euh...niet dat we dat altijd doen hoor :) op een benzinestation....."chai?" Bij het (weer) schuilen, voor de regen en heftig onweer, bij een bezoek aan een oude stad....."chai?"
En dan is er.....koffie? Helaas niet, zoveel als thee overal te krijgen is, koffie is nergens te bekennen, niet in cafe's en/of restaurantjes en zelfs nu dus niet meer in de supermarkten, want daar konden we tot nu toe nog "oerhollandse" filterkoffie kopen (ja ja, we zetten onze eigen filter koffie elke dag, met ons waterkokertje of met de benzinebrander en een zelfgefabriceerd filtertje), maar hoe oostelijker we gaan hoe slechter dus de filterkoffie te verkrijgen. Behalve van die zakjes Turkse wel/niet oploskoffie en Nescafe, dus dachten we, puur uit noodzaak, laten we dan eens die turkse koffie proberen, "moet dit nu oplossen of naar de bodem zakken?".....bleeeh, nee, geen succes, het smaakt naar.......Griekse koffie. Wat dat betreft was onze eigen filter tot nu toe een succes, maar waarschijnlijk zullen we nu "noodgedwongen" over moeten op de nescafe ;) ? Zou natuurlijk geen grote ramp zijn, maar toch net iets minder lekker dan een heerlijk bakkie verse troost!
Wat ons gereis betreft, zijn we na het mooie strand van Oludeniz
verder gereden naar het oosten, richting Antalya. Nu was het in Oludeniz en de weken daarvoor zo'n lekker weer geweest dat we onze voeringen al uit onze motorkleding geritst hadden. Maar vanaf Oludeniz ging de route van de kustlijn af en langzaam steeds verder omhoog. Op een gegeven moment zagen we dat de horizon in de verte vaag wit was... Is dat... Sneeuw!? Ja, het was sneeuw, want de weg naar Antalya gaat een bergpas over. Dat hadden we niet verwacht en dus zaten we even later in temperaturen rond het vriespunt op de motor zonder voeringen in onze motorkleding. Bij een tankstation maar even snel een sweater aangetrokken en opgewarmd met een kopje thee. Uiteindelijk was het hoogste punt van de bergpas 1600 meter en een uurtjes later waren we in Antalya, wat weer aan de kust ligt en dus redelijk warm was en konden we opwarmen. Helaas was het een bewolkte dag geweest, dus ons hotel had geen warm water, aangezien iedereen hier zonneboilers heeft.
Wordt vervolgd....
Inmiddels al weer enige tijd geleden sinds ons laatste reisverslag, tja, dat heb je he met reizen, druk.....druk.....druk ;)
Als laatste waren we gebleven in Athene, wachtend op ons visum voor Syrie, nou, dat bleek uiteindelijk heel veel sneller klaar te zijn dan verwacht, we dachten echt 5 dagen te moeten wachten, zoals we op andere websites van andere reizigers konden lezen, ook de website van Syrie gaf deze tijd ervoor, en dat je hem eigenlijk officieel in Nederland had moeten halen, maar dus allemaal "niks" van waar (in ons geval dan) 1 werkdag, niet langer, hoe is het mogelijk, dat belooft wat voor de rest van de reis, als alles zo voorspoedig gaat? :)
Maarja, daardoor wel onze plannen in de "war" ;) want we wilden tijdens de 5 dagen wachten dus naar het schiereiland Evia, dus nu hadden we plots weer een keuze, wel of niet Evia. Na een aantal tips van andere, (Ans en Henk, mooie uitzichten en een heerlijk visje, bedankt) toch besloten om een paar dagen Evia te doen, en dat is zeker bevallen, daar 2 dagen rondgereden om dus vervolgens weer terug te rijden naar Athene, en vanaf Pireaus, de haven van Athene, een veerboot te nemen naar Santorini (of Thira, zoals de Grieken het noemen) om 7 uur in de ochtend vertrok de boot, en zo rond 15.00 uur waren we er.
Santorini: wouw......prachtig, schilderachtig mooi, wat een rust straalt dit eiland uit! Santorini is een ontplofte vulkaan, de vulkaan is in elkaar "geklap" waardoor je nu een halve maan eiland hebt, (met weer een nieuw baby vulkaantje in het midden) en de mensen hun huizen gebouwd hebben in de voorheen krater, hangend naar beneden, alsof elk huisje en kunstwerkje opzichzelf is. En zo rustig, zo een serene stilte overal (euhhhh...tja, nu dan he, want volgens de bewoners kun je er zomers over de hoofden lopen, wat zal dat een ander effect zijn). Campings, hotels, alles was gesloten, maar gelukkig 1 camping gevonden die wel "open" was, waar we ons tentje op konden zetten voor 7 euro per nacht, normaal 19 euro, moet kunnen, er was dan ook geen warm water, het zwembad was leeg, en alle toiletten en douches waren volgestouwd met meubelen. Maar wij waren allang blij, want eindelijk konden we met heerlijke warmere temperaturen kamperen (18gr). Hier dan ook voor 1 van de eerste keren zelf gaan koken op onze benzine brander (de Optimus Explorer), die super goed bevalt, een goede keuze geweest, lang naar op zoek geweest, maar wordt dus beloond, we maken de heerlijkste pasta's ;) en net als onze tent,(een Camptrails Grand Manan 300) ook een groot succes, helemaal omdat ook dat enige maanden heeft gekost voordat we daarvoor geslaagd waren, perfect!. Uiteindelijk zijn we hier 4 dagen geweest, en hebben hiervandaan weer de ferry genomen naar Rhodos, om 24.00 uur vertok die en zo rond een uur of 14.00 de volgende dag was ie er (om kosten te besparen, weer een nachtje bankslapen gedaan, maar dat kunnen wij beiden prima, we slapen als roosjes ;)
Rhodos: een eiland waar ik (Marly) al veel over gehoord heb, "de jongens" hebben vroeger het eiland onveilig gemaakt, zon, zee, strand, stappen, drank en feesten is wat me daar dan het meeste van is bijgebleven (net als ikzelf met anderen op Corfu en Kreta) En voor nu, even een bedankje naar Réne voor de tips, welke barren en clubs er helemaal hot waren, en nu vooral de Paradiso, maar helaas, de paradiso was vast ooit een leuke club, maar is nu niet meer helemaal up to date, want die was al volledig vergaan. Maar......., wat blijkt, tja, tuurlijk, ik wordt ook wat ouder ;) Wat is Rhodos mooi, de oude stad....., de hele zuidpunt, nog zo echt, geen wegen, off-road rijden, door de blubber wegglibberen (en bijna vallen) over grote stukken strand kunnen rijden, wat voor ons allemaal zo een goed oefening is geweest voor straks, als we het ook echt moeten in Afrika (zie ook het filmpje op onze videopagina!). En voor ons ook het perfecte eiland om te kamperen, wildkamperen dan dit keer, want behalve dat ook hier, net als in Santorini, alle hotels gesloten waren, blijkt dat er op Rhodos dus "gewoon" helemaal geen campings bestaan (?), maar dat maakte voor ons dus zeker niks uit, want wat gebeurt er met wildkamperen.....je vindt de mooiste plekjes.
Uiteindelijk zijn we een hele week op Rhodos gebleven, omdat het er mooi was, maar ook omdat we aan het wachten waren op een pakketje uit Nederland, die we hadden laten opsturen, en die zou afgegeven worden in een hotel waar we van te voren via email kontakt mee hadden gehad. Gelukkig is het achteraf helemaal goed gekomen, terwijl we eerst dachten van, oei, dit kan nog wel eens weken op zich gaan laten wachten,de verzending zou totaal zo een 5 dagen duren, maar aangezien track en trace, van de tnt, ons meldde dat .....het eerst 4 dagen in opslag lag (?) toen het adres fout was (?) en vervolgens de melding te lezen was dat er niemand was om het pakket aan te nemen (euh....de receptioniste van het hotel misschien), dus totaal onverwachts werden wij dus op dinsdag om 12.30 gebeld door de receptie dat het pakketje er was, hiep hoi, maar oeps.....inmiddels 12.30 uur, en de boot naar Turkijke, die wij dus dachten niet te kunnen halen op dinsdag, (en de volgende zou pas weer vrijdag gaan), vertrok om 14.00 uur, en al onze tassen lagen uitgepakt! (en dat is behoorlijk wat ;) .....mmmmmm, kunnen we dat halen? Tuurlijk, kunnen het altijd proberen, en binnen 1.5. uur hebben we: tassen gepakt, uitgecheckt, motoren opgeladen- op dit punt hebben we nu dan ook een record staan! ;) - en zijn we door de stad naar de haven gereden en hebben we dus nog kaartjes kunnen krijgen, onze eerste uitschrijving uit Europa gehad bij de douane en de customs, en lag de boot keurig op ons te wachten voor vertrek, kentekens van de motoren checken, oei, klopt er iets niet?....oh ja, alles in orde, gelukkig en 14.15 uur....yes, we hebben het gered! En nu....op naar Turkije.
Turkije: Een overtocht van 2.5 uur, van Rhodos naar Marmaris en dus voor het eerst een heuse douane, en de invoering van de motoren....spannend, en na veel glimlachende en vooral behulpzame mensen die je van harte wezen waar je moest zijn, het checken van de groene verzekeringskaart (die hier dan gelukkig nog ook geldig is, straks Syrie niet meer) en de controle van de kentekenpapieren, wat wel serieus goed gedaan werd, en nog eens, en nog eens, mochten we dan toch best snel toch Turkije echt in. Van afstand van het water zag Marmaris er al indrukwekkend uit, (is dat Turkije?) maar eenmaal aan land door het stadje rijdens op zoek naar een hotelletje, wouw...wat een luxe hier, mega grote jachten in de haven (lijkt Monaco wel) gezellige bruggetjes, boulevards, straatjes en mooie huizen, en super moderne lounge cafe's en restaurantjes, en de meest hippe kleding en kapsels voor jongens en meisjes, Nu ben ik zo een 8 jaar geleden in Istanbul geweest, ......maar wat ik hier nu zag was toch echt zo veel meer verwesterd. En ook op straat, mensen lachen je tegemoet, je wordt er direct vrolijk van.
Leuk hotelletje gevonden, en in Marmaris 2 nachtjes gebleven, om vervolgens koers te zetten naar Antalya en van daar door richting Syrie, maar op weg naar Antalya, 90 km na Marmaris al weer blijven steken voor 2 nachten in Ölüdeniz, omdat het ook hier zo mooi is, een prachtige baai, azuurblauw water, rustig, gisteren 22 graden, heerlijk, dus we dachten, we gaan vandaag eens lekker liggen bakken.....helaas 12 graden en regen, tja.....ook hier is het toch winter he ;)
Een andere reden om hier nog een nachtje te blijven was omdat we eigenlijk eens een grote buurt aan onze moteren moesten geven, bougietje vernieuwen, olie weer nakijken, koelvloeistof checken, checken op andere dingen en een paar kleine dingetjes veranderen en repareren.
En onderweg vanaf Marmaris, hebben we dan ook lekker ons lang verwachte pakketje kunnen uitproberen...... een bluetooth intercom set!
We hadden walkie talkies, (merk Albrecht Tectalk) op zich werkten ze redelijk, behalve dat de knopjes op het stuur het al van eentje had begeven, er te vaak een ruis en/of storing inzat, en we altijd met draadjes aan de helm vastzaten, en ipv de beloofde 5 km, (dit was vooral de reden waarvoor de voor de walkie talkies hadden gekozen in de 1e instantie, en niet al eerder voor de draadvrije bluetooth) maar dus maar max. 500m bereik hadden (en dit zelfs op een open vlakte) dus hebben we besloten om toch voor de blue tooth te gaan, in de vorm van de Cardo Scala Rider G4, conclusie tot nu toe.....behalve een wel heel kort bereik, maar max. 300 meter in de bochten, vooral wanneer je uit het zicht van elkaar bent, (mmmmmm, juist dan heb je ze nodig toch, wanneer je elkaar kwijt zou zijn ;) bevallen ze wel heel goed, heerlijk zo zonder draadjes, een goed en helder stemgeluid, en ipv om en om praten, kunnen we elkaar nu heerlijk in de reden vallen, of samen liedjes zingen :)
Verder......we kunnen er een mp3 speler op aansluiten, een mobiele telefoon, en er zit een ingebouwde radio in. Lachen toch, plus we zien eruit als een echte moonwalk wuppie.....met zo een gevaarte aan je helm compleet met antenne :)
We hebben goed en slecht nieuws. Het slechte nieuws valt gelukkig mee: het lukt ons moeilijk om uit Athene weg te komen. Voor het aanvragen van het visume voor Syrie, in combinatie met de feestdagen rond de jaarwisseling, duurde ons verblijf in de Griekse hoofdstad al wat langer en toen we vandaag wegreden uit Athene, raakten we zo verdwaald dat we terug moesten keren en nu weer in hetzelfde hotel zitten, als waar we vanochtend uitgecheckt hebben... :-S
Maar het goede nieuws is dat we ons visum voor Syrie bemachtigd hebben. Het heeft een paar dagen geduurd (maar dat lag vooral aan de feestdagen) en achteraf ging het allemaal redelijk makkelijk.
Nog wat goed nieuws: we hebben de website bijgewerkt, dus als het goed is, kloppen de menu's links en rechts nu beter. Verder hebben we nog wat pagina's bijgewerkt en wat nieuwe dingen toegevoegd, dus kijk nog even goed rond! :)
Ps. We hadden nog een heel uitgebreid reisverslag, maar die is door een foutje gewist, dus jullie moeten het hier even mee doen.
Vanuit Athene, Griekenland, voor iedereeen: een heel mooi 2011! :) Onze Nieuwjaarswensen op video kan je hier vinden. We blijven nog enkele dagen in Athene om de oudheden hier te bekijken en om het visum voor Syrie aan te vragen. Als we daarop wachten, willen we nog naar het Evia schiereiland, wat mooi schijnt te zijn. Als we het Syrische visum hier in Athene bemachtigen, kunnen we met de ferry oversteken naar de Zuid-kust van Turkye, dat scheelt weer omrijden bovenlangs Istanbul (waar we beiden al geweest zijn). We houden jullie op de hoogte of dit lukt! Stay tuned.
Voor iedereen, dat jullie hele fijne feestdagen hebben gehad en nog gaan hebben! Wij hadden een paar dagen geen internet, en hebben dus ook onze webpagina niet kunnen up-daten. Na het verkeer in Rome overleeft te hebben (wat een maloten zijn die Italianen achter het stuur!), waren we bang dat we iets op gingen lopen in de hele vieze stad Napels, maar dat is niet gebeurd. (voor Edward,als je Enrica of Elena nog eens spreekt, zeg dan maar dat ze gelijk hadden, het zuiden is een stuk viezer dan het noorden, dat zeiden hun toen altijd al toch) Ondertussen hadden we ook een nieuwe sensatie op deze reis gevoeld: zweet! :) Het urenlang vastzitten in het compleet vastgelopen verkeer was hier de grootste oorzaak van, maar het fijne weer hielp ook een beetje! Uiteindelijk hebben we het gehaald tot Pompei, wat een aangename verrassing was, want het was een stuk groter en "Completer" als we gedacht hadden. Hier hebben we, mede door het zachte weer, ook voor het eerste gekampeerd. Eerst nog voorzichtig op een officiele camping, maar de dag erna vonden we onszelf echte bikkels, dus zijn we gaan wildkamperen. En dan zet je de tent op terwijl het een prachtige avond is, dus je denkt, die scheerlijnen hoeven echt niet. Tot we midden in de nacht wakker werden van het onweer RECHT boven onze tent en bang waren om door de bliksem geraakt te worden, van de helling gespoeld te worden en onze tent te zien wegvliegen tegelijkertijd... Na wat aanpassingen midden in de storm heeft de tent het gehouden en 's ochtends was het weer prachtig weer alsof er niks gebeurd was. Goed, uiteindelijk kwamen we in Bari, aan de zuid-oostkust van Italie, vanwaar de ferries gaan naar het vaste land van Griekenland, (om Corfu heen) naar Igoumenitsa. In Bari hebben we nog net het feestje, wat Kerstmiddag in Italie schijnbaar is, meegekregen. Daarna 's ochtends vroeg weer helemaal nuchter in Griekenland (we vonden een cabin te duur, dus we hadden op de bankjes geslapen). Daar was het raar weer, eerste prachtig, met 20 graden in het zonnetje en even later meer richting 10 graden in de stromende regen... Inmiddels zitten we in Korinthia en al aardig in de buurt van Athene, wat de volgende highlight moet worden. (hoewel Korinthia ook mooi is!) De komende dagen gaan we het schiereiland Poleponesis en Athene rondtoeren om de Griekse oudheden te bewonderen, en daar zijn er hier velen van. Daarna gaan we beslissen of we met de ferry naar Turkije oversteken of dat we overland gaan rijden. Stay tuned en alvast een heel toffe jaarwisseling en een heel mooi 2011! :)
Eindelijk, na veel kou, rillen, snotteren en ge-nies zitten we nu warmer. Na ons vorige verslag waren we van plan om via Nice naar Monaco door te rijden en om dan daar de grens met Italie over te steken op weg via Genova langs de kust naar Rome te rijden. Maar na de weerberichten nader bekeken te hebben, het werd koud en guur, ook hier in het zuiden langs de kust lijn, maar nog net geen sneeuw zoals in de rest van Europa, besloten we op het laatst om eigenlijk maar eens een bootje te pakken naar het warmere Corsica en dan de ferry naar Sardinie, om zo dus Italie binnen te komen. (bootje? een mega cruiseschip, ongeloofelijk, maar zie de foto's en videos later) Achteraf zeker een goed plan, aangezien ze de afgelopen dagen zelfs in Florance flink wat sneeuw hebben gehad. En nog een goed ding, nu is Frankrijk al mooi, Bourgondie, de kustlijn, noem maar op.....maar wat is Corsica ook een mooi eiland zeg, zelfs daar bergen met sneeuw hoor, maar we konden laag blijven rijden, en daar hadden we dan temperaturen van.....13 graden, oh, het voelde gewoon warm aan, heerlijk. Bergen, rivieren, strand, azuurblauw water (daar was het dan net weer te koud voor :) en Bonifacio, een stadje geheel in het zuiden van het eiland, letterlijk een plaatje, zo mooi, zo middeleeuws, zo anders dan dat we ooit gezien hadden........
Verder dus via Sardinie, waar we helaas niet veel van hebben gezien, omdat de ferry vanuit het zuiden niet naar Napoli ging, helaas, want zo hadden we het liefst gegaan. Dus nu in het noorden al een ferry naar Rome. een nacht ferry, dus met hut, een heuse echte love boat ;). Uitgeslapen aangekomen om 7 uur 's morgens en verder de hele dag in Rome rond gecrosst met de motoren, langs alle bezienswaardigheden: Vaticaanstad, de historische oude stad, de Spaanse trappen, het Coloseum, Forum Romanum, etc.. Een snelle en bijzondere manier om Rome te zien, vanaf de motor door en langs het echt idiote Italiaanse verkeer. Inmiddels zitten we nu 10 km voorbij Rome en hebben het plan om via Napoli naar Bari te rijden om daar dan de ferry naar het vaste land van Griekenland te nemen, ......maar met ons weet je het nooit met de planning ;)